2ος ΧΡΟΝΟΣ

«Με έλεγαν ΝτελιΜαρίκα...»

Κείμενο: Δήμητρα Σκλάβου – Σκηνοθεσία: Νίκη Παπαγεωργίου

ΘΕΑΤΡΟ 104

Η μουσικοθεατρική παράσταση  «Με έλεγαν ΝτελιΜαρίκα...», της Δήμητρας Σκλάβου, μετά την περσινή επιτυχία στο Θέατρο 2510 

και τη θερμή υποδοχή της από το κοινό στο «Φεστιβάλ στη Θάλασσα» του Δήμου Κερατσινίου-Δραπετσώνας,

 επιστρέφει για οκτώ μόνο παραστάσεις, στο ΘΕΑΤΡΟ 104, κάθε Τετάρτη, από τις 5 Φεβρουαρίου στις 21:00.

Με ανανεωμένη σκηνοθεσία από τη Νίκη Παπαγεωργίου, η παράσταση έρχεται να φωτίσει 

τη ζωή και το έργο της θρυλικής Μαρίκας Νίνου, μιας από τις μεγαλύτερες φωνές του ελληνικού τραγουδιού.

Ακούσαμε τη Μαρίκα Νίνου. Διαβάσαμε για τη Νίνου. Κρατήσαμε και φωτίσαμε όσα πέρασαν από τη ζωή της και τα βίωσε βαθιά και έντονα, 

με πόνο πολύ! Αυτή η γυναίκα, η μεσοπέλαγα γεννημένη, μεγαλωμένη στην Κοκκινιά της φτώχειας και της προσφυγιάς, ξεχώρισε και έλαμψε μιας 

και είχε ένα διαμάντι επάνω της, μιας και είχε μεταξένια πάστα στη φωνή της. Παντρεύτηκε, ανοίκειος ο γάμος. 

Ερωτεύτηκε και αγάπησε, ματαιωμένος ο έρωτας. Τραγούδησε με πάθος, πόνεσε, αρρώστησε, πάλεψε δυνατά. Και μόνη φεύγει για την Αμερική,

χωρίς τα στηρίγματα που τόσο θέλησε ή τόσο περίμενε, για να γιατρευτεί. Πάλεψε για να γιατρευτεί.

 Πάλεψε για να επιβιώσει. Διαψευσμένη, επιστρέφει στην Ελλάδα. Η τελευταία λάμψη ως μια τελευταία αναλαμπή. Πολύ σύντομα,

 μόλις στα 35 της χρόνια, σβήνει. Φεύγει από το πάλκο, φεύγει από τη ζωή.

Ταυτότητα Παράστασης:

Κείμενο: Δήμητρα Σκλάβου

Σκηνοθεσία: Νίκη Παπαγεωργίου

Ερμηνεία: Δήμητρα Σκλάβου

Τραγούδι επί σκηνής: Σταματίνα Νικολάου

Μουσικοί επί σκηνής: Σπύρος Παλαιολόγος (κιθάρα), Γιάννης Σκλάβος (μπουζούκι),

Βαγγέλης Ξυροφαράς (μπουζούκι)

Φωτογραφίες: Παπαδόγιαννης  Βαγγέλης, Σταμπανης Κώστας

Επικοινωνία: Ελευθερία Σακαρέλη

Παραστάσεις:

Από 5 Φεβρουαρίου – 26 Μαρτίου

Κάθε Τετάρτη στις 21.00

Διάρκεια: 70’

Εισιτήρια: https://www.more.com/gr-el/tickets/theater/me-elegan-ntelimarika/

ΘΕΑΤΡΟ 104: Ευμολπιδών 41, Γκάζι (Μετρό Κεραμεικός)

Τηλ. 210 3455020

• ΜΑΡΙΛΕΝΑ ΚΟΥΝΤΟΥΡΗ

Κάλεσμα στα μέλη του PKK να καταθέσουν τα όπλα προκειμένου να ξεκινήσει μία ειρηνευτική διαδικασία με το τουρκικό κράτος, απηύθυνε ο επί 26 χρόνια κρατούμενος ηγέτης της κουρδικής οργάνωσης, Αμπντουλάχ Οτσαλάν.

Η σχετική δήλωση του Κούρδου ηγέτη,o oποίος δημιούργησε το PKK το 1978, διαβάστηκε στα τουρκικά και τα κουρδικά.

O Oτσαλάν, μεταξύ άλλων, τόνισε: “Το κάλεσμα που έκανε ο Ντεβλέτ Μπαχτσελί, η βούληση που εξέφρασε ο πρόεδρος και η θετική ανταπόκριση όλων των κομμάτων δημιούργησαν το κατάλληλο περιβάλλον για να ζητήσω την κατάθεση των όπλων. Αναλαμβάνω την ιστορική ευθύνη αυτού του καλέσματος. Ολες οι ομάδες του PKK θα πρέπει να αυτοδιαλυθούν.

Η εξέλιξη είναι σαφώς ιστορική μετά από δεκαετίες αντάρτικου αγώνα των Κούρδων της Τουρκίας που είχε ως τελικό στόχο την αυοδιάθεση.

Παρά πάντως την έκκληση Οτσαλάν, ο οποίος παραμένει μία εμβληματική φιγούρα του κινήματος, είναι αμφίβολο αν οι μαχητές του PKK προχωρήσουν πράγματι στην αυτοδιάλυση των ομάδων τους.

Για την Τουρκία ο αγώνας του PKK συνιστούσε ανοιχτή πληγή. Απασχαλούσε ισχυρές και πολυπληθείς ομάδες του στρατού και προκαλούσε απώλειες οι οποίες με τη σειρά τους έφερναν λαϊκή δυσαρέσκεια.

Η Αγκυρα τα τελευταία χρόνια είχε σκληρύνει τη στάση της, πείθοντας και τη Δύση να χαρακτηριστεί το PKK τρομοκρατική οργάνωση. Εκτοτε η επίσημη Τουρκία προβαίνει σε διωγμούς Κούρδων στην Τουρκία δια ασήμαντον αφορμή.

Είναι χαρακτηριστικό ότι ο εκ των ηγετών του HDP, του φιλοκουρδικού κόμματος που μετονομάστηκε σε DEP, Σελαχαντίν Ντεμιρτάς παραμένει φυλακισμένος σε φυλακές υψίστης ασφαλείας στην Ανδριανούπολη. Εκλεγμένοι δήμαρχοι παύονται από τη θέση τους, δημόσιοι λειτουργοί συλλαμβάνονται υπό το πρόσχημα της υποστήριξης σε τρομοκρατική ομάδα.

Ιδού και η σχετική φωτό από την ανακοίνωση που είναι η πρώτη του Οτσαλάν μετά από πολλά χρόνια. 

Το χρονικό

Η υπόθεση του Αμπντουλάχ Οτσαλάν και η εμπλοκή της Ελλάδας αποτελεί μία από τις μεγαλύτερες διπλωματικές κρίσεις της δεκαετίας του 1990. Ο ηγέτης του Εργατικού Κόμματος του Κουρδιστάν (PKK), καταζητούμενος από την Τουρκία και τις ΗΠΑ, αναζητούσε καταφύγιο σε ευρωπαϊκές χώρες, αλλά καμία δεν του παρείχε άσυλο υπό την πίεση της Άγκυρας.

Η Ελλάδα αρχικά αρνήθηκε κάθε εμπλοκή, ωστόσο, στην πορεία βρέθηκε στο επίκεντρο του διεθνούς θρίλερ, που κατέληξε στη σύλληψή του στις 15 Φεβρουαρίου 1999 στο Ναϊρόμπι της Κένυας, από την τουρκική ΜΙΤ, με τη στήριξη των ΗΠΑ και του Ισραήλ.

Το γεγονός αυτό προκάλεσε πολιτική κρίση, με τρείς υπουργούς της κυβέρνησης Σημίτη να παραιτούνται, ενώ οι αντιδράσεις των Κούρδων στην Ευρώπη πήραν ακραίες διαστάσεις, με επιθέσεις σε ελληνικές πρεσβείες και αυτοπυρπολήσεις διαδηλωτών.

Η υπόθεση χαρακτηρίστηκε διεθνές διπλωματικό φιάσκο για την Ελλάδα και άφησε βαθιά τραύματα στις ελληνοκουρδικές σχέσεις.

Το χρονολόγιο της υπόθεσης Οτσαλάν

Το ανθρωποκυνηγητό για τη σύλληψη του Οτσαλάν διήρκεσε σχεδόν πέντε μήνες, καθώς καμία χώρα δεν ήθελε να του προσφέρει άσυλο.

• 21 Σεπτεμβρίου 1998: Ο Οτσαλάν εγκαταλείπει τη Συρία μετά από απειλές της Τουρκίας για στρατιωτική επέμβαση. Μεταβαίνει στην Ελλάδα ως ενδιάμεσος σταθμός πτήσης από τη Δαμασκό προς τη Στοκχόλμη. Ο τότε αρχηγός της ΕΥΠ, Χαράλαμπος Σταυρακάκης, ενημερώνει τον Σάββα Καλεντερίδη, ο οποίος τον αναγνωρίζει στην αίθουσα αφίξεων και τον οδηγεί σε ειδικό χώρο της ΕΥΠ. Ο Οτσαλάν υποστηρίζει ότι έχει λάβει άδεια από την ελληνική κυβέρνηση, κάτι που η ΕΥΠ διαψεύδει. Ο Κώστας Σημίτης αρνείται να τον δεχθεί.
• Οκτώβριος 1998: Ο Οτσαλάν, συνοδευόμενος από τον Καλεντερίδη, ταξιδεύει στη Ρωσία όπου του έχουν απευθύνει πρόσκληση. Από τη Μόσχα, κάνει αιτήσεις σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες, αλλά οι περισσότερες αρνούνται να τον δεχτούν.
• 12 Οκτωβρίου 1998: Φτάνει στη Ρώμη, όπου συλλαμβάνεται, αλλά η Ιταλία αρνείται την έκδοσή του στην Τουρκία, επικαλούμενη τη θανατική ποινή.
• Νοέμβριος 1998 – Ιανουάριος 1999: Χάνονται τα ίχνη του, με αντικρουόμενες πληροφορίες για το πού βρίσκεται.
• 29 Ιανουαρίου 1999: Με πρωτοβουλία του απόστρατου αξιωματικού Αντώνη Ναξάκη, μεταφέρεται ξανά στην Ελλάδα από την Αγία Πετρούπολη, χωρίς επίσημη έγκριση. Η κυβέρνηση διατάζει την απομάκρυνσή του.
• 1 Φεβρουαρίου 1999: Επιστρέφει στην Αθήνα, όπου παραμένει δύο ώρες, πριν μεταφερθεί μυστικά σε σταθμό της ΕΥΠ στην Κέρκυρα.
• 2 Φεβρουαρίου 1999: Κατόπιν εντολής της κυβέρνησης, μεταφέρεται στην Κένυα, όπου φιλοξενείται στην ελληνική πρεσβεία στο Ναϊρόμπι.
• 10-13 Φεβρουαρίου 1999: Οι ελληνικές αρχές τον πιέζουν να εγκαταλείψει την πρεσβευτική κατοικία. Ζητά πολιτικό άσυλο, αλλά το αίτημά του απορρίπτεται.
• 15 Φεβρουαρίου 1999: Οι κενυατικές αρχές τον μεταφέρουν προς το αεροδρόμιο. Όταν έφτασε στο διάδρομο απογείωσης, πίστευε πως θα μεταφερθεί στην Ολλανδία. Μόλις μπήκε στο αεροσκάφος, τον συνέλαβε η τουρκική ΜΙΤ, με τη στήριξη των ΗΠΑ και της Mossad.

Η πολιτική κρίση στην Ελλάδα

Η διαχείριση της υπόθεσης προκάλεσε σοβαρούς τριγμούς στην ελληνική κυβέρνηση. Οι χειρισμοί χαρακτηρίστηκαν χαοτικοί και ερασιτεχνικοί, με αποτέλεσμα την παραίτηση τριών υπουργών:

• Θεόδωρος Πάγκαλος (Υπουργός Εξωτερικών)
• Αλέκος Παπαδόπουλος (Υπουργός Εσωτερικών)
• Φίλιππος Πετσάλνικος (Υπουργός Δημόσιας Τάξης)

Η υπόθεση χαρακτηρίστηκε ως διπλωματική ήττα για την χώρα μας, με τον Οτσαλάν να κατηγορεί την ελληνική κυβέρνηση από τη φυλακή για προδοσία, ενισχύοντας την οργή των Κούρδων.

Οι αντιδράσεις τόσο στην Ελλάδα όσο στην Ευρώπη ήταν βίαιες. Στην Αθήνα – για πρώτη φορά στην ιστορία του ελληνικού κράτους – Κούρδοι πολιτικοί πρόσφυγες αυτοπυρπολήθηκαν σε ένδειξη διαμαρτυρίας ενώ σε πολλές χώρες χιλιάδες Κούρδοι διαδήλωσαν, καταλαμβάνοντας ελληνικές πρεσβείες. Στο Βερολίνο, δε, προσπάθησαν να καταλάβουν το ισραηλινό προξενείο και δέχθηκαν πυρά από Ισραηλινούς φρουρούς.

Κούρδος δείχνει κονκάρδα του ΡΚΚ με τον Οτσαλάν (AP Photo/Vadim Ghirda)

Οι τηλεοράσεις και τα ραδιόφωνα της χώρας μας, αμέσως μετά τη σύλληψη Οτσαλάν, άρχισαν να ξεπλέκουν το νήμα της ιστορίας. Τα συνθηματικά που χρησιμοποιούσαν οι πρωταγωνιστές για να μην τους καταλαβαίνουν όταν μιλάνε για το θέμα, διαδόθηκαν ευρέως. Ο υπουργός Εξωτερικών Θεόδωρος Πάγκαλος αποκαλούνταν «μεγάλος τραγουδιστής», ο πράκτορας Σάββας Καλεντερίδης «δεσποινίδα Κατεχάκη» και η πρεσβευτική κατοικία «εθνικά χρώματα», ενώ ο Οτσαλάν «γιαγιά»!

Όπως είχε δηλώσει στο NEWS 24/7 ο καθηγητής στρατηγικής επικοινωνίας, Αθανάσιος Ν. Σαμαράς, “η σύλληψη του Οτσαλάν αποτέλεσε μία κρίση, η ευθύνη της οποίας αποδόθηκε στην κυβέρνηση Σημίτη, ρίχνοντας το ΠΑΣΟΚ στο χαμηλότερο ποσοστό του από το 1981”. Παρά την αρχική πτώση στις δημοσκοπήσεις, το ΠΑΣΟΚ κατάφερε να ανακάμψει, κερδίζοντας οριακά τις εκλογές του 2000.

Η δίκη και η κράτηση του Οτσαλάν

Μετά τη σύλληψή του, ο Οτσαλάν μεταφέρθηκε στην Τουρκία, όπου οδηγήθηκε σε δίκη, η οποία, όπως ήταν αναμενόμενο, προσέλκυσε το διεθνές ενδιαφέρον. Η διαδικασία ξεκίνησε στις 31 Μαΐου 1999 στο νησί Ιμραλί, υπό αυστηρά μέτρα ασφαλείας.

Οι τουρκικές αρχές τον κατηγόρησαν για τρομοκρατία και εσχάτη προδοσία, με την κύρια κατηγορία να αφορά την ευθύνη του για τον θάνατο χιλιάδων ανθρώπων κατά τη διάρκεια των επιθέσεων του PKK.

Η δίκη διήρκεσε έναν μήνα και ολοκληρώθηκε στις 29 Ιουνίου 1999 με την καταδίκη του σε θάνατο.

Ο Οτσαλάν αρνήθηκε τις κατηγορίες ότι υποκινούσε βία και ισχυρίστηκε πως επιδίωκε πολιτική λύση στο Κουρδικό ζήτημα. Επικαλέστηκε τις συνθήκες της απαγωγής του και κατηγόρησε την Ελλάδα και άλλες χώρες για τον ρόλο τους στη σύλληψή του. Η υπεράσπισή του υποστήριξε ότι η δίκη ήταν άδικη, καθώς διεξήχθη υπό ακραίες συνθήκες απομόνωσης και χωρίς τη δυνατότητα πλήρους νομικής εκπροσώπησης.

Με φόντο τα χιονισμένα βουνά της Τεχεράνης, Ιρανός - Κούρδος κρατά το πορτρέτο του Οτσαλάν (AP Photo/Enric Marti)

Τον Οκτώβριο του 2002, μετά από πιέσεις της διεθνούς κοινότητας και στο πλαίσιο των μεταρρυθμίσεων που έκανε η Τουρκία για να εναρμονιστεί με τα ευρωπαϊκά πρότυπα, η θανατική ποινή καταργήθηκε και η ποινή του Οτσαλάν μετατράπηκε σε ισόβια κάθειρξη.

Από τότε βρίσκεται φυλακισμένος στο νησί Ιμραλί, σε απόλυτη απομόνωση, με περιορισμένη επικοινωνία με τον έξω κόσμο. Σπάνια επιτρέπεται η πρόσβαση σε δικηγόρους ή συγγενείς, ενώ παραμένει μια κεντρική φιγούρα για το κουρδικό κίνημα, με τους υποστηρικτές του να ζητούν την απελευθέρωσή του.

Λίγα λόγια για τον Αμπντουλάχ Οτσαλάν

Ο ηγέτης του Εργατικού Κόμματος του Κουρδιστάν (PKK) είναι μία από τις πιο αμφιλεγόμενες πολιτικές προσωπικότητες της Μέσης Ανατολής. Γεννημένος το 1949 στην Τουρκία, ξεκίνησε τη δράση του τη δεκαετία του 1970, ιδρύοντας το PKK το 1978, με στόχο τη δημιουργία ανεξάρτητου κουρδικού κράτους.

Η οργάνωσή του εξελίχθηκε σε μια από τις πιο δραστήριες ανταρτικές ομάδες στην περιοχή, διεξάγοντας ένοπλο αγώνα ενάντια στο τουρκικό κράτος από το 1984. Ο Οτσαλάν καθοδήγησε μια σειρά στρατιωτικών επιχειρήσεων που προκάλεσαν έντονες συγκρούσεις με τον τουρκικό στρατό, οδηγώντας σε χιλιάδες θανάτους και εκτεταμένες καταστροφές στην Τουρκία και στο βόρειο Ιράκ.

Παρότι αρχικά επιδίωκε την πλήρη ανεξαρτησία του Κουρδιστάν, τις δεκαετίες του 1990 και 2000 μετέβαλε τη στρατηγική του, ζητώντας αυτονομία και δικαιώματα για τους Κούρδους εντός της Τουρκίας. Κατά τη διάρκεια της κράτησής του, ο Οτσαλάν δήλωσε πως στηρίζει μια ειρηνική λύση και έχει εκδώσει αρκετά πολιτικά και φιλοσοφικά κείμενα στα οποία αναπτύσσει το όραμά του για την «δημοκρατική αυτονομία».

Ωστόσο, το PKK συνεχίζει τη δράση του, γεγονός που έχει καταστήσει τον Οτσαλάν σημείο αναφοράς τόσο για τον κουρδικό αγώνα όσο και για τις εντάσεις μεταξύ Τουρκίας και των Κούρδων της Μέσης Ανατολής. Ο ίδιος παραμένει φυλακισμένος στο Ιμραλί από το 1999, με περιορισμένη επικοινωνία, αλλά εξακολουθεί να θεωρείται ηγέτης του κουρδικού κινήματος.

Η αντιδικία με την Ελλάδα

Το 2008 οι δικηγόροι του Οτσαλάν κατέθεσαν αγωγή κατά του Ελληνικού Δημοσίου στο Διοικητικό Δικαστήριο Αθηνών, κατηγορώντας την Ελλάδα για παραβίαση των δικαιωμάτων του. Ισχυρίστηκαν ότι οι ελληνικές αρχές παρέβησαν τη νομιμότητα, καθώς ο Οτσαλάν είχε αιτηθεί πολιτικό άσυλο δύο φορές, αλλά αντί αυτού παραδόθηκε στην Τουρκία.

Η αγωγή απορρίφθηκε στις 30 Ιανουαρίου 2017, με το σκεπτικό ότι η πολιτική που ακολούθησε η ελληνική κυβέρνηση ήταν πέρα από τον έλεγχο της διοικητικής δικαιοδοσίας και ότι το χρονικό διάστημα που παρέμεινε στην Ελλάδα δεν ήταν επαρκές, για να εξεταστεί το αίτημα ασύλου του.

Ο Οτσαλάν επανήλθε με νέα αγωγή το 2015, ζητώντας ηθική αποζημίωση ύψους 20.100 ευρώ, αλλά η προσφυγή του δεν έγινε δεκτή.

Το 2022, για πρώτη φορά, ο Οτσαλάν προχώρησε σε προσφυγή κατά της Ελλάδας στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (ΕΔΑΔ). Ζήτησε να εξεταστεί αν οι ενέργειες των ελληνικών αρχών κατά την άφιξή του στην Ελλάδα το 1998, η απόρριψη του αιτήματός του για άσυλο και η μεταφορά του στην Κένυα και η παράδοσή του στην Τουρκία, παραβιάζουν την Ευρωπαϊκή Σύμβαση Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (ΕΣΔΑ).

Φωτογραφία αρχείου AP

Στην προσφυγή του, ο Οτσαλάν επικαλείται παραβίαση του άρθρου 3 για απάνθρωπη και εξευτελιστική μεταχείριση, του άρθρου 5 για παράνομη κράτηση και του άρθρου 6 για έλλειψη δίκαιης δίκης.

Σύμφωνα με τη Deutsche Welle, το ΕΔΑΔ έδωσε προθεσμία 12 εβδομάδων στα δύο μέρη (Οτσαλάν και ελληνική κυβέρνηση) για να υποβάλουν τις απόψεις τους. Η απόφαση του Δικαστηρίου για την υπόθεση “Οτσαλάν κατά Ελλάδας” δεν έχει γίνει γνωστή ενώ παλαιότερα δημοσιεύματα αναφέρουν ότι ενδεχομένως να περιλαμβάνει δημόσια ακρόαση. Οι ελληνικές αρχές έχουν απορρίψει τις κατηγορίες, υποστηρίζοντας ότι η υπόθεση είχε ήδη εξεταστεί από τα ελληνικά διοικητικά δικαστήρια.

Πηγή: news247.gr

Ο σταρ του Χόλυγουντ, Τζιν Χάκμαν (Gene Hackman), και η σύζυγός του, Μπέτσι Αρακάουα, βρέθηκαν νεκροί στο σπίτι τους στη Σάντα Φε.

Το ζευγάρι, ήταν παντρεμένο από το 1991. Τα τοπικά μέσα ενημέρωσης μετέδωσαν ότι ο σκύλος της οικογένειας βρέθηκε επίσης νεκρός.

Το Γραφείο του Σερίφη της Σάντα Φε δήλωσε: «Δεν πιστεύουμε ότι υπάρχει εγκληματική ενέργεια πίσω από τους θανάτους τους, ωστόσο, η ακριβής αιτία θανάτου δεν έχει προσδιοριστεί ακόμη».

Τζιν Χάκμαν: Η μεγάλη καριέρα στο Χόλιγουντ

Ο Gene Hackman με τη σύζυγο του Betsy Arakawa- 1993. AP Photo

Ο Τζιν Χάκμαν είχε μια ένδοξη καριέρα, με 85 ταινίες και διακεκριμένους ρόλους στην τηλεόραση και το θέατρο.

Ο ηθοποιός είχε βραβευτεί με Όσκαρ Α΄ Ανδρικού Ρόλου για την ταινία του 1971 “Ο άνθρωπος από τη Γαλλία”, καθώς και με Όσκαρ Β΄ Ανδρικού Ρόλου για την ταινία του 1992 “Οι ασυγχώρητοι”. Ο Χάκμαν που έχει αποσυρθεί από τα κινηματογραφικά δρώμενα από το 2004 είναι επίσης συγγραφέας ιστορικών μυθιστορημάτων.

Ο Χάκμαν έχει επίσης βραβευτεί με τρεις Χρυσές Σφαίρες και με δυο Βραβεία BAFTA.

Αποφασισμένος να διαψεύσει όσους αμφέβαλαν για αυτόν

Το 1956, ο Χάκμαν μετακόμισε στην Καλιφόρνια με σκοπό να γίνει ηθοποιός. Σπούδασε στη σχολή θεάτρου της Πασαντίνα, όπου έγινε φίλος με τον Ντάστιν Χόφμαν. Οι δύο τους θεωρούνταν αουτσάιντερ από τους συμφοιτητές τους και σε μια ψηφοφορία της σχολής για τα άτομα με τις λιγότερες πιθανότητες επιτυχίας, συγκέντρωσαν τις περισσότερες αρνητικές ψήφους. Αποφασισμένος να διαψεύσει όσους αμφέβαλαν για αυτόν, ο Χάκμαν μετακόμισε στη Νέα Υόρκη. Εκεί, μαζί με τους Χόφμαν και Ρόμπερτ Ντιβάλ, αγωνίστηκε για να βρει δουλειά ως ηθοποιός.

Εργαζόταν ως θυρωρός σε ξενοδοχείο στη Νέα Υόρκη, όταν συνάντησε έναν από τους καθηγητές του από τη σχολή της Πασαντίνα, ο οποίος του είπε ειρωνικά: «Βλέπεις, Χάκμαν, σου το είπα ότι δεν επρόκειτο να καταφέρεις τίποτα». Παρά τις δυσκολίες, άρχισε να συμμετέχει σε θεατρικές παραστάσεις εκτός Μπρόντγουεϊ και το 1964 πήρε τον πρωταγωνιστικό ρόλο στη θεατρική παράσταση Any Tuesday δίπλα στη Σάντι Ντένις.

Gene Hackman AP

Το θεατρικό του ντεμπούτο του άνοιξε τον δρόμο για τον κινηματογράφο. Η πρώτη του ταινία ήταν η “Λίλιθ” (1964) με τον Γουόρεν Μπίτι. Ακολούθησαν μικρότεροι ρόλοι σε διάφορες ταινίες και τηλεοπτικές σειρές. Το 1967, ο ρόλος του ως Μπακ Μπάροου στην ταινία “Μπόνι και Κλάιντ” του χάρισε την πρώτη του υποψηφιότητα για Όσκαρ Β’ Ανδρικού Ρόλου. Δύο χρόνια αργότερα, εμφανίστηκε στις ταινίες “Οι δαίμονες των ουρανών” και “Ο πρωταθλητής του ιλίγγου”.

Στις αρχές της δεκαετίας του ’70, ο Χάκμαν κέρδισε ακόμη μια υποψηφιότητα για Όσκαρ Β’ Ανδρικού Ρόλου για την ταινία “Ποτέ δεν τραγούδησα για τον πατέρα μου” (1970). Η καθιέρωσή του ήρθε το 1971 με τον ρόλο του αστυνομικού Τζίμι “Ποπάι” Ντόιλ στην ταινία “Ο άνθρωπος από τη Γαλλία”, η οποία του χάρισε το Όσκαρ Α’ Ανδρικού Ρόλου.

Gene Hackman και Jane Fonda AP

Το 1972 πρωταγωνίστησε στο “Η περιπέτεια του Ποσειδώνα” και το 1974 στην ταινία “Η συνομιλία” του Φράνσις Φορντ Κόπολα. Την ίδια χρονιά, είχε έναν κωμικό ρόλο ως τυφλός ερημίτης στο “Φρανκενστάιν Τζούνιορ” του Μελ Μπρουκς.

Στη συνέχεια, συμμετείχε στο “Ο άνθρωπος από τη Γαλλία Νο2”, στο γουέστερν “Οι αλύγιστοι” και στο θρίλερ “Επτά αινίγματα για τον ντετέκτιβ Χάρι”. Το 1977, έπαιξε στην πολεμική ταινία “Η γέφυρα του Άρνεμ” και το 1978 ενσάρκωσε τον Λεξ Λούθορ στο “Superman: The Movie”, ρόλο που επανέλαβε στις συνέχειες του 1980 και 1987.

Gene Hackman AP Photo/Rasmussen

Κατά τη δεκαετία του ’80, ο Χάκμαν εναλλασσόταν μεταξύ πρωταγωνιστικών και δευτεραγωνιστικών ρόλων. Το 1988, έλαβε την τέταρτη του υποψηφιότητα για Όσκαρ, αυτή τη φορά για την ταινία “Ο Μισσισσιπής καίγεται”.

Σημαντικοί του ρόλοι ήταν στις ταινίες: “Οι κόκκινοι”, “Αποστολή στη Νικαράγουα”, “Πάθος για το μπάσκετ”, “Η γοητεία της εξουσίας” και “BAT 21: Αποστολή χίλιων κινδύνων”.

Gene Hackman - Bonnie and Clyde AP Photo

Αφού υπέστη αγγειοπλαστική επέμβαση, ο Χάκμαν επέστρεψε το 1990 με την ταινία “Φρενήρης απόδραση”. Το 1992, κέρδισε το Όσκαρ Β’ Ανδρικού Ρόλου για την ερμηνεία του ως σαδιστής σερίφης στο “Οι ασυγχώρητοι” του Κλιντ Ίστγουντ.

Στα μέσα της δεκαετίας συμμετείχε σε ταινίες όπως “Η φίρμα”, “Ο θάλαμος”, “Πιάστε τον κοντό”, “Κράιμσον Τάιντ” και “Φτερά και Πούπουλα”. Το 1997, υποδύθηκε έναν Αμερικανό πρόεδρο στην ταινία “Απόλυτη δύναμη”.

Δημοσιεύτηκε το πρωί της Πέμπτης το πόρισμα του Εθνικού Οργανισμού Διερεύνησης Αεροπορικών και Σιδηροδρομικών Ατυχημάτων και Ασφάλειας Μεταφορών (ΕΟΔΑΣΑΑΜ) για το έγκλημα των Τεμπών, ενώ νωρίτερα είχε γίνει παρουσίασή του στα γραφεία της ΕΣΗΕΑ. Τα στοιχεία που προκύπτουν εκθέτουν ακόμα περισσότερο την κυβέρνηση για τις πολιτικές ευθύνες που έχει καθώς δεν λειτουργούσε τίποτα στον σιδηρόδρομο.

Αξίζει να αναφέρουμε πως την ημέρα του δυστυχήματος, η πυρόσφαιρα δημιουργήθηκε πολύ πιθανό από άγνωστο καύσιμο, για το οποίο όπως τόνισε η Επιτροπή δεν μπορούν να έχουν πολλά στοιχεία λόγω του μπαζώματος. Επιπλέον, απέρριψαν το σενάριο για έλαια σιλικόνης, ενώ αναφέρθηκαν σε ανθρώπινα λάθη που έγιναν επειδή το προσωπικό εργαζόταν πέρα από το ανθρωπίνως αποδεκτό όριο.

→ Μια σύνοψη του πορίσματος

1.1. Το ατύχημα της 28ης Φεβρουαρίου 2023

1. Το βράδυ της 28ης Φεβρουαρίου 2023, η επιβατική αμαξοστοιχία IC-62, με 353 επιβάτες, από Αθήνα προς Θεσσαλονίκη, αναχώρησε από τον σταθμό Λάρισας στις 23:05 με καθυστέρηση 48 λεπτών. Σχεδόν την ίδια ώρα, η εμπορευματική αμαξοστοιχία 63503 αναχώρησε από τον σταθμό Νέων Πόρων με κατεύθυνση προς Λάρισα, επίσης με καθυστέρηση στο προγραμματισμένο δρομολόγιο.

2. Λίγο μετά τις 23:18 οι δύο αμαξοστοιχίες συγκρούστηκαν μετωπικά, με την εμπορευματική να καταγράφει ταχύτητα περίπου 90 km/h ενώ η επιβατική ταξίδευε με ταχύτητα περίπου 150 km/h, και οι δύο εντός των επιτρεπόμενων ορίων ταχύτητας. Η σύγκρουση ήταν τεράστια. Οι δύο μηχανές της εμπορευματικής αμαξοστοιχίας κατέληξαν στην διπλανή γραμμή και προσέκρουσαν στον κατακόρυφο τοίχο αντιστήριξης, ενώ η μηχανή και το βαγόνι πρώτης θέσης της επιβατικής αμαξοστοιχίας εκτοξεύτηκαν στην άλλη πλευρά της γραμμής, όπου προσγειώθηκαν σε επίπεδο χαμηλότερο από τη γραμμή του τρένου στο έδαφος, και καταστράφηκαν ολοσχερώς.

3. Ακολούθως, μια δεύτερη, σχεδόν μετωπική σύγκρουση σημειώθηκε μεταξύ του βαγονιού του εστιατορίου της επιβατικής αμαξοστοιχίας και της πρώτης πλατφόρμας, φορτωμένης με χαλύβδινα ελάσματα, που ήταν τα επόμενα βαγόνια που ακολουθούσαν στην επιβατική και εμπορευματική αμαξοστοιχία αντίστοιχα. Ακολουθώντας την κατεύθυνση των προπορευόμενων βαγονιών, το βαγόνι του εστιατορίου και το επόμενο βαγόνι δεύτερης θέσης της επιβατικής αμαξοστοιχίας κατέληξαν επίσης στο έδαφος, σε χαμηλότερο επίπεδο. Εν τω μεταξύ, σχηματίστηκε μια τεράστια πυρόσφαιρα, η οποία φαινόταν να κινείται με τον επιβατικό συρμό. Στις πυρκαγιές που προκλήθηκαν στο έδαφος, χαμηλότερα, κάηκαν ολοσχερώς το εστιατόριο και το βαγόνι δεύτερης θέσης.

4. Συνολικά, πενήντα επτά άτομα, εκ των οποίων έντεκα μέλη του προσωπικού ή των υπεργολάβων που εργάζονταν στην Hellenic Train, έχασαν τη ζωή τους στο ατύχημα, ογδόντα ένα άτομα τραυματίστηκαν σοβαρά και ενενήντα εννέα είχαν ελαφρά τραύματα. Ένας σημαντικός αριθμός ατόμων, που εμπλέκονταν άμεσα ή έμμεσα στο ατύχημα, υπέστη σοκ ή/και ψυχολογικό τραύμα.

1.2. Συμπεράσματα της ανάλυσης

5. Η σύγκρουση της επιβατικής αμαξοστοιχίας IC-62 και της εμπορευματικής αμαξοστοιχίας 63503 συνέβη επειδή και οι δύο συρμοί κινούνταν σε αντίθετες κατευθύνσεις στην ίδια γραμμή μεταξύ των σταθμών Λάρισας και Νέων Πόρων.

1.2.1. Αιτιώδεις παράγοντες

6. Ο σταθμάρχης Λάρισας δεν χρησιμοποίησε την αυτοματοποιημένη μέθοδο προκειμένου να ορίσει τη διαδρομή για τον συρμό IC-62 για να φύγει από τον σταθμό Λάρισας προς τα βόρεια, προς Νέους Πόρους, βάσει της οποίας θα είχαν ρυθμιστεί σωστά όλες οι αλλαγές. Αντίθετα, χειρίστηκε τις μεμονωμένες αλλαγές χειροκίνητα και, ενώ το έκανε, ξέχασε να τοποθετήσει τις αλλαγές 118 A/B στην «κύρια» θέση, οδηγώντας έτσι τον συρμό IC-62 προς την αντίθετη κατεύθυνση από την κανονική διαδρομή. Αυτό το λάθος εξακολούθησε να περνάει απαρατήρητο από τον σταθμάρχη μετά από την αναχώρηση του IC-62.

7. Αυτές οι ενέργειες και οι αποφάσεις του σταθμάρχη πρέπει να γίνουν κατανοητές στο δύσκολο επιχειρησιακό πλαίσιο το οποίο είχε να αντιμετωπίσει εκείνο το βράδυ. Δεδομένων των διαθέσιμων στοιχείων, είναι πολύ απίθανο ο σταθμάρχης να είχε την πρόθεση να βάλει τον συρμό IC-62 στην αντίθετη τροχιά. Ο πίνακας ελέγχου που έπρεπε να χρησιμοποιήσει για τον απομακρυσμένο χειρισμό των αλλαγών μπορεί να είναι εύκολος στη χρήση από πιο έμπειρους σταθμάρχες, αλλά μπορεί να οδηγήσει σε σύγχυση όταν ο σταθμάρχης δεν είναι αρκετά έμπειρος. Αυτό ίσχυε για τον σταθμάρχη εκείνης της βάρδιας, καθώς ο πίνακας ελέγχου περιείχε χρήσιμες πληροφορίες σε διαφορετικά σημεία, χρησιμοποιήθηκαν εναλλακτικά διαφορετικοί τρόποι λειτουργίας των αλλαγών και δεν υπήρχαν σαφείς γραπτές οδηγίες.

8. Επιπλέον, ο κανονικός φόρτος εργασίας του επιβαρύνθηκε ιδιαίτερα από μια σειρά πρόσθετων παραγόντων. Υπήρξε μια σειρά από τεχνικές βλάβες, τόσο προσωρινές όσο και πιο μόνιμες, οι οποίες δημιούργησαν πρόσθετες αρμοδιότητες ή δυσχέραναν τα καθήκοντά του. Έπρεπε να αντιμετωπίσει έναν άνευ προηγουμένου αριθμό επικοινωνιών, πολλές από τις οποίες δεν είχαν άμεση σχέση με το καθήκον του να ελέγχει την κυκλοφορία των τρένων. Επιπλέον, ο σχεδιασμός του περιβάλλοντος εργασίας, λόγω της θέσης των διαφόρων μέσων που χρησιμοποιούνται, δεν επιτρέπει τη διεξαγωγή συνομιλιών και ταυτόχρονα την παρακολούθηση της κυκλοφορίας των τρένων. Τέλος, την προσοχή του και την συναισθηματική του κατάσταση, επηρέασε η διόρθωση ενός λάθους που έκανε, όταν προηγουμένως καθόρισε τη διαδρομή για ένα άλλο εισερχόμενο, τοπικό τρένο.

9. Ακολούθως, η άδεια για την αμαξοστοιχία IC-62, να αναχωρήσει από τον σταθμό Λαρίσης προς βορρά, δόθηκε προφορικά από τον σταθμάρχη Λάρισας και δεν επιβεβαιώθηκε μέσω επανάληψης από τους μηχανοδηγούς της IC-62. Αυτό έμεινε χωρίς αντίδραση από τον σταθμάρχη, αφήνοντας ασαφές το πώς έγινε κατανοητό το μήνυμα από τους μηχανοδηγούς.

10. Αυτή η αλληλουχία δραστηριοτήτων επηρεάστηκε σε μεγάλο βαθμό από τη γενική έλλειψη αυστηρής εφαρμογής της προδιαγεγραμμένης μεθοδολογίας δομημένης επικοινωνίας. Επιπλέον, η μεθοδολογία που ορίζεται στους ελληνικούς κανονισμούς είναι ξεπερασμένη σε σύγκριση με τα πιο πρόσφατα διεθνή πρότυπα. Τέλος, η χρήση ενός ανοιχτού καναλιού ραδιοεπικοινωνίας, όπως συνηθίζεται στους ελληνικούς σιδηροδρόμους, δεν επιτρέπει άμεσες και χωρίς διακοπή επικοινωνίες ασφαλείας μεταξύ σταθμάρχων και μηχανοδηγών.

11. Εν τέλει ξεπεράστηκε το πιθανό (χρονικό) όριο, στο οποίο οι μηχανοδηγοί του IC-62 θα μπορούσαν να αντιδράσουν στις αντικρουόμενες πληροφορίες μεταξύ της θέσης των αλλαγών και της χορηγηθείσας άδειας κυκλοφορίας. Αν και ήταν αναμενόμενο να σταματήσουν μπροστά από τις λανθασμένα ρυθμισμένες αλλαγές 118 A/B και να επικοινωνήσουν με τον σταθμάρχη για να λάβουν σαφείς οδηγίες, δεν υπάρχει καμία ένδειξη ότι οι μηχανοδηγοί της αμαξοστοιχίας IC-62 αντέδρασαν στη θέση των αλλαγών, η οποία δεν ήταν συμβατή με τη ληφθείσα εντολή. Ο κύριος παράγοντας που μπορεί να το εξηγήσει αυτό, είναι ότι ήταν συνηθισμένο φαινόμενο να κατευθύνονται οι μηχανοδηγοί στην αντίθετη γραμμή. Αυτό είχε συμβεί και νωρίτερα την ίδια ημέρα στο επίμαχο τμήμα, μεταξύ Λάρισας και Νέων Πόρων. Επίσης, οι εμπλεκόμενοι μηχανοδηγοί οδήγησαν στην αντίθετη γραμμή για να φτάσουν στο σταθμό Λαρίσης, από το Παλαιοφάρσαλο.

1.2.2. Υποκείμενοι παράγοντες

12. Ο ελληνικός σιδηροδρομικός τομέας υπέφερε πολύ από τις οικονομικές κρίσεις που ξεκίνησαν στα τέλη του 2009 και κορυφώθηκαν το 2010. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα την κακή συντήρηση και την όλο και πιο υποβαθμισμένη υποδομή και μια διαρθρωτική έλλειψη προσωπικού, απαραίτητου για να συνεχίσει να παρέχει τις συνήθεις υπηρεσίες. Το σιδηροδρομικό σύστημα δεν είχε ανακάμψει από αυτή την κατάσταση μέχρι τις αρχές του 2023.

13. Ο διαχειριστής υποδομής ΟΣΕ δεν προβαίνει σε προληπτική συντήρηση των υποδομών ελέγχου, τηλεδιοίκησης και σηματοδότησης. Παρεμβάσεις πραγματοποιούνται όταν αποτυγχάνουν (κρίσιμα) στοιχεία, ακόμη και για έργα ανάταξης που παραδίδονται εν μέρει σε χρήση. Επιπλέον, ο τρόπος με τον οποίο ο ΟΣΕ διαχειρίζεται τις ικανότητες των σταθμαρχών του δεν εγγυάται ότι είναι ικανοί για τις εργασίες που σχετίζονται με την ασφάλεια για τις οποίες είναι υπεύθυνοι και υπό οποιεσδήποτε συνθήκες. Επίσης, δεν είχε πραγματοποιηθεί μεθοδευμένη παρακολούθηση της απόδοσης κανενός από τους σταθμάρχες, με αποτέλεσμα ο ΟΣΕ να μην έχει εικόνα για την όποια επιδείνωση στην ποιότητα εκτέλεσης εργασιών που σχετίζονται με την ασφάλεια.

14. Δεν λαμβάνονταν υπόψη από τον ΟΣΕ οι απαραίτητες αλληλεπιδράσεις μεταξύ ανθρώπων και άλλων στοιχείων ενός κοινωνικοτεχνικού συστήματος. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα ο χρησιμοποιούμενος εξοπλισμός, οι απαιτούμενες εργασίες, το διαθέσιμο περιβάλλον εργασίας και οι γενικές οργανωτικές ρυθμίσεις να εξαντλούν τα όρια του επιχειρησιακού προσωπικού πέρα από αυτό που είναι ανθρωπίνως αποδεκτό με βιώσιμο τρόπο. Επικρατούσε μια ισχυρή πεποίθηση ότι όλοι οι λειτουργικοί κίνδυνοι μπορούν να ελεγχθούν με την αυστηρή εφαρμογή κανόνων, υπό όλες τις συνθήκες.

15. Αυτό είχε επίσης αντίκτυπο στους μηχανοδηγούς, οι οποίοι αντιμετώπιζαν αλλαγές λόγω συνεχών εργασιών στη γραμμή ή/και βλαβών σε καθημερινή βάση, κάτι που απαιτούσε συνεχή εγρήγορση και υψηλό επίπεδο ανθεκτικότητας. Στο πλαίσιο αυτό, η Hellenic Train δεν μπόρεσε να αποδείξει ότι παρείχε συνεχή εκπαίδευση στους μηχανοδηγούς της, ιδίως για επικοινωνίες που σχετίζονται με την ασφάλεια και για σχετικές μη τεχνικές ικανότητες (δεξιότητες, συμπεριφορές ή στάσεις). Επίσης, δεν ήταν διαθέσιμη κάποια διαδικασία εντός της Hellenic Train για τη συστηματική παρακολούθηση της απόδοσης των μηχανοδηγών σχετικά με την ποιότητα των επικοινωνιών που σχετίζονται με την ασφάλεια ή άλλες κρίσιμες για την ασφάλεια δραστηριότητες.

16. Τέλος, λόγω της έλλειψης Εθνικού Οργανισμού Διερεύνησης για τη διεξαγωγή της ανεξάρτητης ανάλυσης ατυχημάτων και συμβάντων, η ικανότητα του ελληνικού σιδηροδρομικού τομέα να διδαχθεί από αυτά βασιζόταν εξ ολοκλήρου στις έρευνες που πραγματοποιήθηκαν από τους φορείς εκμετάλλευσης ως μέρος του Συστήματος Διαχείρισης Ασφάλειας τους. Αυτές οι εσωτερικές έρευνες, ωστόσο, με το να εστιάζουν στα λάθη που έκανε μεμονωμένα το προσωπικό πρώτης γραμμής, δεν είχαν συστηματικά το απαραίτητο βάθος για την εισαγωγή βιώσιμων αλλαγών, περιορίζοντας έτσι τις δυνατότητες μάθησης στο ελάχιστο. Αυτό το πρόβλημα ενισχύθηκε περαιτέρω από τον τρόπο που η ΡΑΣ εστίαζε -κατά τις έρευνες, τις αναλύσεις και τις συστάσεις της- (μόνο) στη μη συμμόρφωση.

1.2.3. Παράγοντες που επηρέασαν τη σοβαρότητα των συνεπειών

17. Τα περισσότερα από τα θύματα αυτού του ατυχήματος οφείλονται στις επιπτώσεις της σύγκρουσης των δύο τρένων. Τα σιδηροδρομικά οχήματα δεν είναι σχεδιασμένα για σύγκρουση με ταχύτητα άνω των 36 km/h, επομένως πρέπει να λαμβάνονται μέτρα ενεργητικής ασφάλειας για τη μείωση της σοβαρότητας των συνεπειών. Φαίνεται ότι δεν υπήρχε κανένα κριτήριο ή κανόνας στον ΟΣΕ για την προσαρμογή της μέγιστης επιτρεπόμενης ταχύτητας ανάλογα με την κατάσταση του συστήματος σηματοδότησης.

18. Βάσει των παρατηρήσεων που μπορούσαν να γίνουν, δεν υπάρχει ένδειξη ότι ο τεχνικός εξοπλισμός του εμπλεκόμενου τροχαίου υλικού προκάλεσε το σχηματισμό και την επέκταση της τεράστιας πυρόσφαιρας που προέκυψε μετά την σύγκρουση, η οποία στη συνέχεια προκάλεσε δευτερεύουσες πυρκαγιές. Με τα υπάρχοντα στοιχεία είναι αδύνατο να προσδιοριστεί τι ακριβώς προκάλεσε αυτό το φαινόμενο, αλλά προσομοιώσεις και εκθέσεις ειδικών υποδεικνύουν την πιθανή παρουσία ενός άγνωστου μέχρι στιγμής καυσίμου.

19. Παρόλο που δεν υπήρχε ρητή νομική υποχρέωση για τον εξοπλισμό του τροχαίου υλικού με καλύτερα αντιπυρικά υλικά, μένει να αξιολογηθεί εάν αυτό θα μπορούσε να διαδραματίσει ρόλο στην πιθανότητα επιβίωσης των λίγων θυμάτων που είχαν επιζήσει από την αρχική σύγκρουση και έχασαν τη ζωή τους από τη φωτιά.

20. Υπήρχε και εξακολουθεί να υπάρχει υψηλός κίνδυνος επιδείνωσης των αρχικών συνεπειών της Διαταραχής Μετατραυματικού Στρες (PTSD), ειδικά για όλους όσους δεν είχαν τη δυνατότητα έγκαιρης πρόσβασης σε σχετική υποστήριξη. Σημειώνουμε ότι εξακολουθούν να υπάρχουν τουλάχιστον 22 άτομα με «σοβαρό» επίπεδο Διαταραχής Μετατραυματικού Στρες και άνω, όπως προέκυψε από έρευνα που διεξήγαγε η ομάδα διερεύνησης (πάνω από το 25% των ερωτηθέντων οι οποίοι συμπλήρωσαν σχετικό ερωτηματολόγιο).

1.2.4. Παρατηρήσεις ασφαλείας

21. Αν και δεν συνδέεται με τα αίτια του ατυχήματος ή τη σοβαρότητα των συνεπειών, η έρευνα εντόπισε μια σειρά πρόσθετων στοιχείων που σχετίζονται με την ασφαλή διαχείριση συμβάντων στους ελληνικούς σιδηροδρόμους

22. Δεν υπήρξε πραγματικός συντονισμός, σε επιχειρησιακό ή σε στρατηγικό επίπεδο, των διαφόρων υπηρεσιών στον τόπο της σύγκρουσης. Κάθε υπηρεσία συνέχισε να λειτουργεί υπό τις δικές της εντολές, πρωτοβουλίες και προσωπικό, χωρίς αλληλεπίδραση σε οργανωτικό επίπεδο. Αποτέλεσμα αυτού είναι το γεγονός ότι δεν έγινε σωστή χαρτογράφηση του χώρου διερεύνησης του ατυχήματος.

23. Η γνώση για τη σωστή εφαρμογή του «Σχεδίου Διαχείρισης Ανθρώπινων Απωλειών» έλειπε σε αρκετές από τις υπηρεσίες έκτακτης ανάγκης. Δεν είχαν ποτέ διοργανωθεί ασκήσεις για την προετοιμασία της συντονισμένης εφαρμογής του σε σιδηροδρομικό πλαίσιο, ούτε αναλήφθηκε κάποια πρωτοβουλία εκ των υστέρων για διδαχή από την εμπειρία του ατυχήματος των Τεμπών.

24. Η αρχική συλλογή αποδεικτικών στοιχείων για μια περαιτέρω διερεύνηση ανέδειξε αρκετά ελαττώματα, με αποτέλεσμα την απώλεια πληροφοριών δυνητικά ζωτικής σημασίας, απαραίτητων για την κατανόηση των αιτίων και των υποκείμενων παραγόντων του ατυχήματος και για τη βελτίωση της ασφάλειας του σιδηροδρομικού

1.2.5. Ο ρόλος των ελεγκτικών αρχών

25. Στις αρχές του 2023, όπως και την προηγούμενη δεκαετία, η Ελλάδα δεν είχε εν λειτουργία Εθνικό Οργανισμό Διερεύνησης, ο οποίος θα μπορούσε να διερευνήσει με ανεξάρτητο τρόπο τα σιδηροδρομικά ατυχήματα και συμβάντα. Ως αποτέλεσμα, λόγω της έλλειψης ανεξάρτητων ερευνών, δεν αντλήθηκαν διδάγματα για ολόκληρο τον σιδηροδρομικό τομέα από προηγούμενα ατυχήματα και συμβάντα. Αυτό επιτείνεται από τη γενικά αποδεκτή πεποίθηση ότι η ασφαλής λειτουργία του σιδηροδρομικού συστήματος, υπό οποιεσδήποτε συνθήκες, μπορεί να επιτευχθεί με αυστηρή συμμόρφωση με τους κανόνες, ακόμη και αν δεν υπάρχει υποστηρικτικός εξοπλισμός ή συστήματα προστασίας.

26. Η Εθνική Αρχή Ασφάλειας (ΡΑΣ) κατά την έκδοση της εξουσιοδότησης ασφαλείας για τον ΟΣΕ, δεν εντόπισε τις παραπάνω κρίσιμες αδυναμίες στο Σύστημα Διαχείρισης Ασφάλειας. Αρκετές από αυτές τις αδυναμίες στην εφαρμογή του Συστήματος Διαχείρισης Ασφάλειας του ΟΣΕ εντοπίστηκαν αργότερα, κατά τη φάση της εποπτείας και κοινοποιήθηκαν στον ΟΣΕ για διορθωτικά μέτρα, χωρίς να οδηγήσουν σε κάποια αισθητή αλλαγή.

27. Σχετικά ζητήματα εντοπίστηκαν και από τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Σιδηροδρόμων, είτε κατά την πιστοποίηση ασφαλείας των σιδηροδρομικών επιχειρήσεων είτε κατά τον έλεγχο των δραστηριοτήτων της Εθνικής Αρχής Ασφάλειας. Η απαραίτητη βελτίωση δεν πραγματοποιήθηκε αρκετά γρήγορα, γεγονός το οποίο μπορεί να οδηγήσει σε επιδείνωση της ασφάλειας των σιδηροδρόμων μακροπρόθεσμα.

1.3. Συστάσεις ασφαλείας

28. Κατά τη διάρκεια της διερεύνησης, εκδόθηκε από τον ΕΟΔΑΣΑΑΜ μια επείγουσα σύσταση ασφάλειας, με σκοπό να αντιμετωπιστεί ο συνδυασμένος κίνδυνος μηνυμάτων που σχετίζονται με την ασφάλεια τα οποία στερούνται δομής και μεθοδολογίας, καθώς και η χρήση ενός ανοιχτού συστήματος επικοινωνίας όπου οι επικοινωνίες που σχετίζονται με την ασφάλεια δεν μπορούν να έχουν προτεραιότητα έναντι όλων των άλλων επικοινωνιών.

29. Επιπλέον, ως αποτέλεσμα της διερεύνησης του ατυχήματος των Τεμπών ο EOΔAΣAAM εκδίδει 17 συστάσεις ασφαλείας. Πολλές από αυτές τις συστάσεις υπερβαίνουν τις αρμοδιότητες και τις εξουσίες των μεμονωμένων οργανισμών και επομένως δεν μπορούν να εφαρμοστούν χωρίς την υποστήριξη της ελληνικής κυβέρνησης. Ως εκ τούτου, συνιστάται στο Υπουργείο Μεταφορών και Υποδομών να συνεχίσει και να βελτιώσει την εφαρμογή του υφιστάμενου Σχεδίου Δράσης. Έτσι θα δημιουργηθεί ένα πλαίσιο στο οποίο οι διάφοροι αρμόδιοι σιδηροδρομικοί φορείς θα έχουν στη διάθεσή τους τα ανθρώπινα, οικονομικά και οργανωτικά μέσα για να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις για την ανάπτυξη και τη διατήρηση ενός βιώσιμου και ασφαλούς σιδηροδρομικού συστήματος.

30. Ο ΟΣΕ πρέπει να κατανοήσει καλύτερα τους κινδύνους που σχετίζονται με την πραγματικότητα της λειτουργίας του τρέχοντος σιδηροδρομικού συστήματος στην Ελλάδα και να βελτιώσει τον τρόπο με τον οποίο ελέγχει αυτούς τους κινδύνους. Επιπλέον, ο ΟΣΕ πρέπει να βελτιστοποιήσει την απόδοση και την αξιοπιστία των στοιχείων της υποδομής και να διαχειρίζεται τους κινδύνους ασφάλειας που συνδέονται με αυτά, καθ’ όλη τη διάρκεια του κύκλου ζωής τους. Ο ΟΣΕ πρέπει να αξιολογεί τακτικά την ικανότητα του προσωπικού που εκτελεί καθήκοντα που σχετίζονται με την ασφάλεια και να εξασφαλίζει την διατήρησή τους. Αυτό περιλαμβάνει το σύνολο των ικανοτήτων που σχετίζονται με μη-τεχνικές δεξιότητες αλλά και σχετικά με τη σωματική και ψυχολογική ικανότητα, όχι μόνο κατά την πρόσληψη νέου προσωπικού αλλά και κατά τη διάρκεια ολόκληρης της σταδιοδρομίας του. Ο ΟΣΕ θα πρέπει να αναπτύξει ένα σύστημα παρακολούθησης της απόδοσης, ώστε να αντιλαμβάνεται τυχόν επιδείνωση της εκτέλεσης εργασιών που σχετίζονται με την ασφάλεια από τους Σταθμάρχες ή άλλο προσωπικό που εκτελεί καθήκοντα κρίσιμα για την ασφάλεια. Επιπλέον, πρέπει να δημιουργηθεί η δυνατότητα του ΟΣΕ να εξάγει διδάγματα από περιστατικά και ατυχήματα. Αυτό θα οδηγήσει στην εφαρμογή μέτρων διαρθρωτικής βελτίωσης που μπορούν να δημιουργήσουν ένα περιβάλλον που θα υποστηρίζει το έργο του επιχειρησιακού προσωπικού. Τέλος, ο ΟΣΕ θα πρέπει να μεγιστοποιήσει τη διαθεσιμότητα καταγεγραμμένων δεδομένων που θα μπορούν να βοηθήσουν στην ανάλυση ατυχημάτων και συμβάντων και θα πρέπει να εξετάσει τη δυνατότητα χρήσης αυτών των τεχνολογιών για τη συνεχή παρακολούθηση των επιδόσεων ασφαλείας, σε ένα πλαίσιο χωρίς κατηγορίες ενοχής.

31. Στη Hellenic Train συνιστάται να ενισχύσει το σύστημα διαχείρισης των ικανοτήτων της, προκειμένου να διασφαλίσει ότι οι μηχανοδηγοί (και το λοιπό προσωπικό, όποτε χρειάζεται) που εκτελούν εργασίες που σχετίζονται με την ασφάλεια είναι ανάλογα προετοιμασμένοι, ότι η ικανότητά τους αξιολογείται και διατηρείται τακτικά και ότι τα καθήκοντα εκτελούνται αναλόγως. Επιπλέον, θα πρέπει να αναπτυχθεί ένα σύστημα παρακολούθησης της απόδοσης των μηχανοδηγών, ώστε να δημιουργηθεί η ικανότητα βάσει της οποίας γίνεται αντιληπτή οποιαδήποτε επιδείνωση στην εκτέλεση των εργασιών που σχετίζονται με την ασφάλεια.

32. Η Εθνική Αρχή Ασφάλειας (ΡΑΣ) θα πρέπει να αναπτύξει ένα σύστημα αναφοράς περιστατικών για να ενισχυθεί η δυνατότητα του ελληνικού σιδηροδρομικού τομέα να διδαχθεί από ανεπιθύμητα συμβάντα Αυτό το σύστημα πρέπει να παρέχει την απαραίτητη δομή και ταξινόμηση για την υποχρεωτική αναφορά περιστατικών που σχετίζονται με την ασφάλεια από τον διαχειριστή υποδομής και όλες τις σιδηροδρομικές επιχειρήσεις που λειτουργούν στο ελληνικό δίκτυο. Τουλάχιστον εξίσου σημαντική και ακόμη πιο επείγουσα είναι η ανάγκη της ΡΑΣ να ενισχύσει την ικανότητά της για εποπτεία με στόχο τη δημιουργία άποψης για το επίπεδο επιδόσεων ασφάλειας του ελληνικού σιδηροδρομικού συστήματος.

33. Στον Οργανισμό της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τους Σιδηροδρόμους συνιστάται να λάβει μέτρα για την ταχύτερη εφαρμογή των σχεδίων δράσης, αφενός για τα Ενιαία Πιστοποιητικά Ασφαλείας και, αφετέρου, για τις εντοπισμένες ελλείψεις που εμποδίζουν την Εθνική Αρχής Ασφάλειας να παρακολουθήσει αποτελεσματικά τα Συστήματα Διαχείρισης Ασφάλειας των σιδηροδρομικών εταιρειών. Σε σχέση με αυτό, συνιστάται στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή να εφαρμόσει ένα πλαίσιο που θα επιβάλλει στα κράτη μέλη να ικανοποιούν επαρκώς και έγκαιρα τις απαιτήσεις της ΕΕ σχετικά με τη χάραξη πολιτικής ασφάλειας, τη λειτουργία των Εθνικών Αρχών Ασφάλειας και των Εθνικών Οργανισμών Διερεύνησης και το σύστημα εθνικών κανόνων. Επιπλέον, θα πρέπει να δημιουργηθεί εικόνα για την καταλληλότητα της εφαρμογής των κανόνων επιχειρησιακής ασφάλειας που καθορίζονται από την ΕΕ στο εθνικό πλαίσιο των κρατών μελών, σε όλα τα επίπεδα.

34. Τέλος, συνιστάται στο ελληνικό Υπουργείο Κλιματικής Κρίσης και Πολιτικής Προστασίας να αναπτύξει, σε συνεργασία με τις διάφορες υπηρεσίες έκτακτης ανάγκης (Πυροσβεστική, Ιατρική και Ψυχοκοινωνική Υποστήριξη, Αστυνομία, Πολιτική Προστασία) και βάσει διεθνώς αναγνωρισμένων ορθών πρακτικών, λεπτομερείς οδηγίες για ένα Σχέδιο Αντιμετώπισης Έκτακτης Ανάγκης και Διαχείρισης Κρίσεων που θα επιτρέψει ταχεία, συντονισμένη βοήθεια κατά τη διάρκεια μιας έκτακτης ανάγκης. Το σχέδιο αυτό θα πρέπει να περιλαμβάνει σαφείς οδηγίες για το συντονισμό καταστάσεων έκτακτης ανάγκης σε επιχειρησιακό και στρατηγικό επίπεδο διαχείρισης, για τον καθορισμό των περιμέτρων, για την επαρκή χαρτογράφηση του τόπου του ατυχήματος και για την πρόληψη και τη μείωση των κινδύνων της Διαταραχής Μετατραυματικού Στρες.

Δείτε εδώ το πόρισμα (στα αγγλικά) 

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ

Αγία Παρασκευή  27/02/2025

ΑΠΕΡΓΟΥΜΕ ΚΑΙ ΔΙΑΔΗΛΩΝΟΥΜΕ

Συναδέλφισσες, συνάδελφοι

Απεργούμε και Διαδηλώνουμε σε όλη τη χώρα.

Υπενθυμίζουμε ότι η Π.Ο.Σ.Π.Ε.Ρ.Τ. και οι εργαζόμενοι της Ε.Ρ.Τ. συμμετέχουμε στην απεργία που προκήρυξε η Γ.Σ.Ε.Ε. στις 28/02/2025.

Οι εργαζόμενοι της Ε.Ρ.Τ. θα συγκεντρωθούμε στο πάνω μέρος της πλατείας Συντάγματος από τις 10:00 π.μ.

Σας καλούμε να δώσουμε όλοι δυναμικό παρόν για τη Δικαίωση των 57 Αδικοχαμένων Ψυχών.

Απαιτούμε την παραδειγματική τιμωρία των υπαιτίων όσο ψηλά και αν βρίσκονται.

ΔΙΚΑΙΩΣΗ ΤΩΡΑ

Κάποιες φορές..

Οι πιο απαλές σκέψεις φανερώνουν την αγάπη, οι πιο γεμάτες ανάσες φανερώνουν την ζεστασιά της διαδρομής. Κι εμείς πηγαίνουμε προς την συνύπαρξη και υπάρχουμε. Ακυρώνουμε το χρόνο μας, γινόμαστε ψηλά δέντρα που αγγίζουν τον ουρανό, ζούμε υπερβατικά στα μάτια του καρπού μας.

Το ποτάμι της μουσικής δεν βρίσκει ποτέ τον ωκεανό του. Γίνεται οτιδήποτε τρέφεται και ποτίζει τις σκαλισμένες ψυχές των ανθρώπων. Χαράζει τη γη τους σαν βελούδινο αίνιγμα και ανεβαίνει ξανά ψηλά, στις πηγές. Εκεί όπου οι αγαπημένοι ξεφυλλίζουν τα βιβλία της ζωής τους και δεν νιώθουν πια ποτέ μόνοι.

Μαζί με την Λόλα κάνουμε ένα ταξίδι στον ιδανικό τόπο της καρδιάς. Κάπου όπου οι λέξεις γίνονται αναπνοή, σπρώχνουν ευγενικά τους ήχους και τους ανοίγουν δρόμο για να γίνουν τα πολύτιμα πετράδια που χαμογελούν στον βυθό του ποταμού.

Στέλιος Δάβαρης & Λόλα Γιαννοπούλου – Σ’ έχω πάντα μαζί μου | Νέο τραγούδι

To Single διατίθεται στα εξής ηλεκτρονικά σημεία πώλησης

Spotify

Apple Music

YouTube Music

“Σ’έχω Πάντα Μαζί Μου” credits

Στίχοι | Μουσική | Ερμηνεία | Electric piano : Στέλιος Δάβαρης

Ερμηνεία | Electric Piano : Λόλα Γιαννοπούλου

Παραγωγή : Στέλιος Δάβαρης

Επιμέλεια Παραγωγής, Ενορχήστρωση, Ηχογράφηση, Μίξη, Programming : Γιώτης Παρασκευαΐδης, Studio AUX

Mastering : Νάσος Νομικός, VU Productions

Φωτογραφία Εξωφύλλου : Kim De Molenaer

Artwork : Κωνσταντίνος Γεωργαντάς

Σκηνές απόλυτου και αιματοβαμμένου χάους στην Αϊτή περιγράφουν ο ΟΗΕ, μη κυβερνητικές οργανώσεις και ιδιώτες δωρητές, σε κοινή ανακοίνωσή τους, όπου κάνουν λόγο για «κύμα ακραίας βαρβαρότητας» που σαρώνει από τα τέλη Ιανουαρίου την χώρα.

«Οικογένειες ολόκληρες αφανίζονται μέσα στα ίδια τους τα σπίτια, ενώ άλλες, συμπεριλαμβανομένων παιδιών και βρεφών, δολοφονούνται ενώ προσπαθούν να ξεφύγουν», αναφέρει στην κοινή ανακοίνωση.

«Είμαστε βαθιά ανήσυχοι και ανάστατοι για την απαράδεκτη και απάνθρωπη εντατικοποίηση της βίας που πλήττει την Αϊτή, ένα κύμα ακραίας βαρβαρότητας που, από τα τέλη Ιανουαρίου, είχε αποτέλεσμα πολλές απώλειες ανθρωπίνων ζωών» και τον εκτοπισμό 10.000 και πλέον πολιτών, τονίζεται στο κείμενο.

Απευθύνεται έκκληση σε «όλα τα μέρη που εμπλέκονται στις βιαιότητες να σπάσουν τον κύκλο του τρόμου και να τερματίσουν αυτή την ανεξέλεγκτη κλιμάκωση».

Όπως μεταδίδει το Αθηναϊκό Πρακτορείο, τη νύχτα της Δευτέρας προς Τρίτη, δυο συνοικίες της πρωτεύουσας Πορτ-ο-Πρενς έγιναν στόχος επιθέσεων, σύμφωνα με κατοίκους.

«Πυρπόλησαν το σπίτι μας με τον πατέρα μου μέσα. Είναι απάνθρωπο», είπε, συγκλονισμένος, ένας κάτοικος σε δημοσιογράφος. Μπόρεσε να ξεφύγει και κατέφυγε σε άλλη περιοχή της πόλης.

«Κακοποιοί μας επιτέθηκαν αιφνιδιαστικά. Μέλη της ομάδας περιφρούρησης είχαν πάει να ξεκουραστούν περί τις 04:00 όταν έγινε η επίθεση», είπε άλλη κάτοικος, εξηγώντας πως αναγκάστηκε να τραπεί σε φυγή μαζί με τα παιδιά της.

Η Αϊτή, η πιο φτωχή χώρα του δυτικού ημισφαιρίου, παραμένει βυθισμένη εδώ και πολύ καιρό σε κρίση εξαιτίας της βίας συμμοριών, που κατηγορούνται για φόνους, βιασμούς, λεηλασίες, απαγωγές για λύτρα.

Την κατάσταση χειροτερεύει η επίσης χρόνια πολιτική αστάθεια.

Η βία έχει κλιμακωθεί ακόμη περισσότερο εδώ κι έναν χρόνο, αφότου συμμορίες άρχισαν να εξαπολύουν συντονισμένες επιθέσεις τον Φεβρουάριο του 2024 στην Πορτ-ο-Πρενς, για να αναγκάσουν τον τότε ακόμη de facto πρωθυπουργό Αριέλ Ανρί να παραιτηθεί. Ο ίδιος παραιτήθηκε τον Μάρτιο του 2024, αφήνοντας στη θέση του μεταβατικές αρχές, οι οποίες υποσχέθηκαν να φέρουν ασφάλεια και να οργανώσουν εκλογές.

Παρά την άφιξη στην Αϊτή περίπου 1.000 αστυνομικών και στρατιωτικών από έξι χώρες, σύμφωνα με καταμέτρηση του Γαλλικού Πρακτορείου, στο πλαίσιο της Πολυεθνικής Αποστολής Υποστήριξης Ασφαλείας (ΠΑΥΑ), οι επιθέσεις των συμμοριών δεν παρουσιάζουν καμιά μείωση. Εγκληματικές οργανώσεις ελέγχουν περί το 85% της πρωτεύουσας, κατά υπολογισμούς του ΟΗΕ.

Κενυάτης αστυνομικός, που είχε τραυματιστεί από σφαίρες κατά τη διάρκεια επίθεσης την Κυριακή από «φερόμενα μέλη συμμοριών», υπέκυψε στα τραύματά του, ανακοίνωσε η κενυατική αστυνομία.

Την Δευτέρα ο μεταβατικός πρωθυπουργός Αλίξ Ντιντιέ Φιλς-Εμέ δήλωσε πως οι αρχές βρίσκονται σε «πόλεμο» με τις συμμορίες.

«Θα εργαστούμε χωρίς ανάπαυλα για να επιτρέψουμε στην αστυνομία, στον στρατό και στην ΠΑΥΑ να εγγυηθούν πως οι συμμορίες δεν θα μπορούν να βλάψουν», υποσχέθηκε κατά τη διάρκεια ομιλίας του για τις πρώτες 100 ημέρες στην ηγεσία της κυβέρνησης.

Τουλάχιστον 5.601 άνθρωποι σκοτώθηκαν εξαιτίας της βίας στην Αϊτή την περασμένη χρονιά, αριθμός αυξημένος κατά 1.000 ανθρώπους ή κατά 20%, σύμφωνα με δεδομένα του ΟΗΕ.

Πάνω από ένα εκατομμύριο άνθρωποι έχουν εκτοπιστεί, αριθμός τριπλάσιος σε σχέση με το προηγούμενο χρόνο, σύμφωνα με τον Διεθνή Οργανισμό Μετανάστευσης (ΔΟΜ), μέρος του συστήματος των Ηνωμένων Εθνών.

Ένα συγκλονιστικό τραγούδι για τα Τέμπη με τίτλο «Ζωή χαμένη», που ερμηνεύει η Ιουλία Καραπατάκη, κυκλοφόρησε δυο μέρες πριν τις μεγάλες συγκεντρώσεις.

Το τραγούδι, τη μουσική του οποίου υπογράφει ο Ανδρέας Κατσιγιάννης και τους στίχους του ο Κώστας Βαξεβάνης, θα ακούγεται σε λίγο καιρό στο ντοκιμαντέρ «IC62» που έχει επιμεληθεί ο δημοσιογράφος, Κώστας Βαξεβάνης, για το σιδηροδρομικό δυστύχημα των Τεμπών.

Το τραγούδι έχει γίνει ήδη viral στα social media, καθώς περίπου μισό εκατομμύριο το έχουν δει και το έχουν ακούσει σε λιγότερο από 24 ώρες.

Στίχοι:

Ποιος μεγάλος πόνος διάλεξε ταξίδι
κι έγινε η αγάπη ένα μαύρο φίδι
στο σταθμό του τρένου κάποιος περιμένει
επιβάτης μόνος σε ζωή χαμένη

Μέσα στο βαγόνι άγουρη εφηβεία
με έρωτες και γέλια σε δημοπρασία
πριν να μεγαλώσει, δίχως να γεράσει
διάλεξε μονάχα για να προσπεράσει

Σβήσανε οι φλόγες , σβήσανε τα φώτα
τίποτα δεν είναι όπως ήταν πρώτα
στέγνωσαν τα μάτια, χάθηκαν οι λέξεις
μα εισιτήριο θα πρέπει να διαλέξεις

Ψάχνω ένα δρόμο, άλλη ιστορία
Να μην έχει τρένο με τρελή πορεία
Να φωνάζει η μάνα Στείλε όταν φτάσεις
Να περνούν τοπία, πόλεις και αποστάσεις

Δεν υπάρχουν φρένα για να σταματήσει
το άτιμο το κέρδος και το αλισβερίσι
βάλαμε το μέλλον στην υπερταχεία
τίποτα δεν ήταν μοίρα και ατυχία

Ρεφρέν

Δεν υπάρχει αθώος του αίματος
Να κοιτάει καθρέφτη του ψέματος
δεν υπάρχει αθώος, αθώος στ’ αλήθεια
που να αγαπά με τη σιωπή και τη συνήθεια

Το τραγούδι της Ιουλίας Καραπατάκη «Ζωή χαμένη»

Πριν από λίγες ώρες ο πρόεδρος των ΗΠΑ, Ντόναλντ Τραμπ δημοσίευσε στο προσωπικό του social network ένα βίντεο, χωρίς σχόλια. Η εικόνα είναι προϊόν τεχνητής νοημοσύνης, ωστόσο πρόκειται για δημοσίευση που έκανε ο Τραμπ στον επίσημο λογαριασμό του στο Truth.

Ήταν για τη Γάζα, την οποία είπε πριν τρεις εβδομάδες πως θέλει να κάνει τη “Ριβιέρα” της Μέσης Ανατολής. Προφανώς και είχε ξεσπάσει σάλος, με ηγέτες της παγκόσμιας πολιτικής σκηνής και οργανισμούς να αντιδρούν.

Από ό,τι φαίνεται ο Τραμπ εννοούσε κάθε λέξη για το πλάνο που έχει για τη Γάζα, όπως φαίνεται από το post του, στο οποίο κάνουν cameo οι Ίλον Μασκ και Μπενιαμίν Νετανιάχου.

Προφανώς υπάρχει διαθέσιμο και το link της δημοσίευσης, στο οποίο κατ’ αρχάς υπάρχουν τα ερείπια που έχουν απομείνει έπειτα από τον ανελέητο βομβαρδισμό των Ισραηλινών στην περιοχή, με παιδιά να περπατούν μακριά από τις εικόνες καταστροφής και να φτάνουν σε μια ονειρική παραλία, με ουρανοξύστες και σκάφη.

Ακολούθως προβάλλονται άλλες εικόνες για το πώς η Γάζα θα γίνει προορισμός ως τουριστικό θέρετρο, ένα χρυσό μπαλόνι που έχει το πρόσωπό του, ένα τεράστιο χρυσό άγαλμα σε κεντρικό σημείο και φυσικά, ένα ξενοδοχείο της αλυσίδας του. Υπάρχει και μουσική επένδυση που είναι πρωτότυπο τραγούδι, το οποίο λέει πως «στη Γάζα του Τραμπ δεν θα υπάρχει φόβος. Αυτό που θα υπάρχει είναι ένα χρυσό μέλλον και μια εντελώς νέα ζωή, γιορτές, χορός» και «η Γάζα του Τραμπ θα γίνει Νο1».

Truth

Το βίντεο ‘κλείνει’ με τον ίδιο να εμφανίζεται ξαπλωμένος σε ξαπλώστρες πισίνας (με το μαγιό του) δίπλα στον Νετανιάχου, να απολαμβάνουν τα ποτά τους.